In een maatschappij waarbinnen femicide tot de orde van de dag behoort, pogen vrouwen uit verschillende lagen van de bevolking hun stem te laten horen om dat te veranderen. De underground vrouwenband, ‘de Heksen’ (Las Brujas) en Folk zangeres Vivir Quintana uit Mexico-Stad spelen daarin een leidende rol.
Vanaf 2020 worden de eerste tekenen voelbaar van een grootschalig verzet dat vanuit Latijns-Amerika de hele wereld door trekt. Ik had de kans om bij deze protesten te zijn en om het begin van deze revolutionaire beweging in Mexico-Stad te mogen vastleggen voor de documentaire. 100 Duizenden vrouwen verzetten zich tegen een rechtssysteem dat al decennialang het geweld rechtvaardigt waarmee zij dagelijks worden geconfronteerd en die in duizenden gevallen tot verdwijning (gemiddeld 8 vrouwen per dag) en dood (gemiddeld 11 vrouwen per dag) leidt.
Alle jonge vrouwen van de Heksen zoeken naar mogelijkheden om zichzelf als vrouw, als muzikant en als mens te kunnen ontplooien. Zij lopen hierbij constant tegen obstakels aan; hun eigen conservatieve families, de door mannen gedomineerde muziekwereld en de samenleving waarin de vrouw een zeer beperkte bewegingsvrijheid heeft.
Helemaal aan de andere kant van de stad bevindt zich folk zangeres Vivir Quintana. Zij komt uit het noorden, uit een streek waar narcogeweld aan de orde van de dag is, een sterke macho-cultuur heerst en mensen die zich identificeren als LHBTQIA+ geen bestaansrecht hebben.  In het veilige huis van haar ouders schreef zij ‘Lied Zonder Angst’ (Canción Sin Miedo). Een week later zong zij dit lied in Mexico-Stad gedurende een protest dat plaatsvond op 8 maart 2020 en brak zij wereldwijd door. Haar lied klinkt sindsdien bij elk feministisch protest dat in het continent plaatsvindt. 
De melodieën van Las Brujas en Vivir Quintana zijn geïnspireerd op traditionele Mexicaanse muziekgenres, alleen de lyrics die van origine vaak gaan over romantische ‘bezitterige en jaloerse’ liefde, bekritiseren zij. Zij schrijven nieuwe lyrics, vanuit het perspectief van hoe zij als vrouw leven in een gewelddadige samenleving.
Vivir bezoekt ondertussen een gevangenis waar vrouwen dikwijls vergeten worden en veel te lange straffen moeten uitzitten. Zij geeft hen een stem in ‘Natuurlijk niet’ (Claro Que No), een lied dat gebaseerd op hun eigen verhalen. Ondertussen blijft ieder antwoord van de overheid of het juridische systeem uit. De daders blijven onzichtbaar en worden beschermd. Maar de Heksen en Vivir geven de strijd nooit op, in de hoop dat het voor toekomstige generaties beter zal worden.